Rijvaardigheid
Maarten Smelt Almelo Praat mee op Facebook
Ongewild hoofdpersoon
Iedere hulpverlener kan het overkomen, tijdens het aanrijden naar een incident betrokken raken bij een ongeval in het verkeer. Met één klap sta je opeens stil en dat is wel het laatste wat je had gewild. En nu wat te doen? Hoe is het met die ander? Hoe is het met mij? Ik moet hulpverlenen maar dat gaat nu niet meer. De meldkamer contacten en hulp inschakelen. En dan, hoe verder? Waar krijg ik nu allemaal mee te maken? Wie komt mij nu hulp verlenen?
Ook Maarten is dit overkomen. Op 28 september 2013 reed hij als officier van dienst met prio 1 naar een schuurbrand. Onderweg kreeg hij een aanrijding met een andere auto. Daarmee werd hij ongewild de hoofdpersoon in het verhaal wat gaat over dit ongeval. Op 9 april jl heeft Maarten op Troned tijdens de leertafel chauffeurs zijn verhaal verteld aan zo’n 60 brandweercollega’s uit Twente en aan enkele collega’s van de politie en het Instituut Fysieke Veiligheid. Zijn ervaringen maakten veel indruk op de aanwezigen. Dit bleek wel uit de tafelsessies waarbij het verhaal van Maarten de inspiratie vormde voor het vertellen van gelijksoortige verhalen aan elkaar. Door elkaar verhalen te vertellen werden ervaringen uitgewisseld en van elkaar geleerd over een thema dat voor betrokkenen verstrekkende gevolgen kan hebben.
Per tafel heeft een kennisregisseur geluisterd naar deze verhalen en geïnventariseerd wat de besproken thema’s zijn. Per thema zijn er ook leervragen geformuleerd: welke kennis en kunde hebben we nodig om als chauffeurs nog beter ons werk te doen, ongevallen te voorkomen of weten hoe te handelen als we toch bij een ongeval betrokken raken? De kenniskring Brandweerchauffeurs gaat nu met deze leervragen aan de slag met als doel om te komen met praktische antwoorden en oplossingen. Al die kennis zal terug te vinden zijn op deze website. De kenniskring Brandweerchauffeurs bestaat uit een klein groepje mensen afkomstig van alle sectoren van de Brandweer Twente.
Erjan Nieuwenhuis
Manschap B / Brandweerchauffeur (vrijwilliger)
Op zondag omstreeks 07.45 werden wij gealarmeerd voor een industrie brand bij de firma Rouweler Beton in Enter.
Vanuit de post Rijssen werden de 5131 (tas) en de 5151(HW) naar Enter gestuurd. Ik ben samen met twee collega`s prio 1 uitgerukt met de 5151. Op weg naar Enter kwamen we aan op de rotonde Enterstraat/Karel Doormanstraat in Rijssen. Wat er op dat moment gebeurde kan ik nog steeds niet bevatten. Op de rotonde was onze snelheid heel laag (27km/u) aangezien we de rotonde driekwart moesten nemen. Deze rotonde is mij goed bekend en je weet als chauffeur zijnde dat je een rotonde niet op volle snelheid kunt nemen.
Waarschijnlijk ben ik iets te ver over de middenring van de rotonde gereden die ongeveer een verhoging heeft van 10 cm. Dit in combinatie met de te nemen bocht en het hoog liggende zwaartepunt van de HW kantelde de HW op de rechterzijkant. Door het gewicht en de lage snelheid lagen we met één harde klap gelijk stil op de weg en tegelijkertijd werd het doodstil.
Na de klap werd er direct aan elkaar gevraagd of alles goed met elkaar was. De collega die in het midden zat zei dat hij niks had en op dat moment voelde ik ook nog geen pijn. Maar onze collega die op de bijrijders stoel zat lag heel vervelend in het hoekje van de HW, hij reageerde wel maar gaf aan dat hij heel veel pijn in zijn rechter schouder en pols had en deze niet kon bewegen. Op dat moment ben ik als chauffeur bij hem gaan zitten en is onze andere collega naar buiten geklommen om een vluchtweg te maken voor het geval de HW in brand zou vliegen. Doordat de voorruit nog in tact was konden mijn gewonde collega en ik dus niet zelfstandig de cabine verlaten.
Op het moment van het ongeval liep er een getuige aan de andere kant van de weg die gelijk 112 heeft gebeld en kwam vragen of hij iets voor ons kon betekenen. Door de enorme klap die we hebben gemaakt konden we zelf geen contact meer leggen met de alarmcentrale. Op de melding van de getuige heeft de alarmcentrale de andere leden van korps Rijssen gealarmeerd voor een ongeval met letsel. Omdat er nog collega’s in de kazerne aanwezig waren, waren de tweede Tas (5141) en de (5171 hv ) van Rijssen zeer snel ter plaatse.
Voor deze collega’s werd tijdens het aanrijden duidelijk dat de HW betrokken was bij een ongeval en dat er nog personen in het voertuig aanwezig waren. Voor deze collega’s was dit een hele rare gewaarwording om uit te rukken om je eigen collega’s te bevrijden. Ter plaatse gekomen zijn ze direct aan de slag om mijn collega en mij te bevrijden en in een mum van tijd was de voorruit eruit gehaald en konden ze bij ons komen.
Ronald Pellewever
Commandant van Dienst
Ten tijde van het incident een normale werkdag als Officier van Dienst in de kazerne Hengelo centrum. Rond koffietijd de eerste melding van de dag, en wat voor één! Prio 1: Ongeval met beknelling, meerdere voertuigen, A1 lus bij Azelo.
Snel overleg met de persvoorlichter, Wendy Franke. Zij besluit met mij mee te rijden aangezien het vermoeden dan al bestaat dat het incident voorlichting ter plaatse rechtvaardigt.
De TS van Hengelo centrum en de HV1 zijn inmiddels uitgerukt en uit de nadere berichten blijkt het zeer ernstig te zijn. Meerdere voertuigen waaronder een of meerdere vrachtauto’s, meerdere slachtoffers waarvan vermoedelijk een overleden. Exacte locatie vreemd genoeg nog niet helemaal helder.
Ik spoed mij prio 1 door de normale verkeersdrukte via de Marskant, Deldenerstraat richting de Bornsestraat om de snelweg bij Ikea op te rijden. Ik heb dan immers nog alle opties open: knooppunt Buren richting Almelo of Enschede, Knooppunt Azelo richting Almelo of Deventer of richting Oldenzaal. Ik besluit mij verder niet in het drukke mobilofoon verkeer te mengen en vooral mee te luisteren.
Op het viaduct waar de Bornsestraat de A1 over gaat (Van de Valk) kijkt Wendy rechts uit het raam en geeft aan dat zij een ongeval richting Oldenzaal ziet. Ik besluit de 891 op het viaduct tot stil stand te brengen en contact met de AC op te nemen. Sirene uit, zwaailampen aan. De AC bevestigd dat dat het incident is waar wij naar toe moeten.
Om dat incident te bereiken moeten we echter terug om de oprit van de A1 richting Oldenzaal te nemen. Ik zet de Vito weer in beweging richting Borne om bij de verkeerslichten een bocht van 180 graden te maken teneinde de oprit van de A1 richting Oldenzaal te kiezen.
Ik sorteer voor naar links (wat daar overigens niet mag, maar het achteropkomende verkeer geeft mij ruimte), en stel mij op de kruising op teneinde de 180 graden bocht te maken. Ik breng de Vito tot stilstand en op hetzelfde moment rijdt een auto komende uit de richting Borne aan de rechterzijde tegen de 891. De auto komt tollend tot stilstand tegen de vangrail aan de rechterzijde van de weg.
Ik besluit de Vito in fend off positie voor de gecrashte auto te zetten. Wendy stapt uit een spoed zich richting de andere auto. Zichtbaar is dat de jonge bestuursters gewond is aan tenminste haar hoofd. Ik meld mij in bij de AC eb geef aan niet meer inzetgereed te zijn, vraag om een andere OVD voor het incident waar wij naar onderweg waren en tevens met spoed politie en ambulance.
Met knikkende knieën stap ik vervolgens de auto uit en begeef me richting Wendy en het slachtoffer. Het is erg druk op de Bornsestraat vooral doordat het verkeer op de A1 inmiddels volledig tot stilstand is gekomen. Ik voel alle ogen van de mede weggebruikers op mij gericht. Bij de auto aangekomen blijkt het jonge meisje gelukkig alleen een snijwond aan haar wenkbrauw te hebben ten gevolge van haar eigen buitenspiegel, deze bleek afgebroken te zijn, door de zijruit geslingerd en tegen haar hoofd te zijn gekomen. Onzekerheid slaat knalhard toe. Wat heb ik fout gedaan? Stond ik stil of reed ik door? had ik de sirene weer aangedaan en was ik dus onderweg als voorrangsvoertuig? Geen idee. Gelukkig weet Wendy de antwoorden. Ja, je had de sirene weer aangezet. Ja, je stond stil. Vreemd genoeg de juiste antwoorden maar het helpt niet echt. De deuk in mijn zelfvertrouwen is enorm.
Het duurt gevoelsmatig een eeuwigheid voordat de politie en een ambulance komen. Alle capaciteit dichtbij stond immers op de snelweg. Het meisje wordt bij aankomst van de ambulance mee genomen naar het ziekenhuis en de politie besluit in verband met de hoge werkdruk geen verder onderzoek naar de toedracht in te stellen. De Vito wordt met eigen middelen afgesleept, de andere auto wordt opgehaald door de berger en is rijp voor de sloop.
Wij hebben de contact gegevens van het meisje en Wendy besluit rond het middag uur het meisje te bellen en naar haar conditie te vragen. Ze blijkt net klaar te zijn in het ziekenhuis en wij nodigen haar uit om in de kazerne te komen, verhalen uit te wisselen en het schadeformulier in te vullen.
Rond de theepauze komt het meisje en haar ouders en kunnen we onze ervaringen delen en de benodigde papieren invullen. Achteraf een betreurenswaardige actie.
Mijn verhaal staat hier boven, het verhaal van het meisje was onthutsend simpel. Als beginnend bestuurder was ze onderweg naar een schoolexamen. Komende vanuit Borne zag ze dat het verkeerslicht rechtdoor richting Hengelo op groen sprong. Op de rechterrijstrook stonden meerdere auto’s die niet gingen rijden terwijl het stoplicht groen was. De afslaande strook rechtsaf de A1 op was ook groen maar dat verkeer reed ook niet. De tweede rijbaan rechtdoor naar Hengelo was vrij van auto’s en ze besluit deze te nemen. Met onverminderde snelheid rijdt ze rechtdoor, de voorkant van onze Vito ziet ze pas als ze langs de wachtende auto’s is die richting Deventer willen, de knal volgt direct daarna. Gezien de verkeerssituatie en de wegconstructie (inmiddels veranderd) heeft ze ons nooit tijdig kunnen zien.
Een langdurige afwikkeling met de verzekeraar van het slachtoffer volgt. Niet alleen de schade wordt opgevoerd maar ook blijvend letsel in verband met littekens. Hoe dit afgelopen is weet ik verder niet. Ko van Wijland heeft een en ander verder afgehandeld. Ik ben verder nooit gehoord of iets dergelijks.
Cees Klok
Bevelvoerder Hengelo
De melding kwam ‘s nachts om een uur of twee. Middelbrand van een meubelzaak aan de Deldensestraat. Het aanrijden van huis naar de kazerne deed ik altijd via de Woolderesweg (Klinkerweg). Midden in deze weg zit een flauwe bocht en daar reed ik altijd rustig door heen.
Het ging altijd goed. Behalve deze keer. De weg had eruit gelegen en was opnieuw bestraat. Dit kreeg je toentertijd nog niet door via de brandweer (tegenwoordig wel).
Dus voor de bocht snelheid terug en dan de bocht door. Ik had geen rekening gehouden met het feit dat de weg eruit had gelegen en net was ingewassen met zand. Met als gevolg dat de auto in de bocht ging schuiven op de korrels zand. Voor ik het wist zat ik met de auto tegen de stoeprand aan en vloog eroverheen tegen een boom.
Met als gevolg dat de linker draagarm afbrak, schade aan de motorkap, bumper, etc. Het bedrag van de schade bedroeg toen ongeveer 6500 gulden. Dit bedrag heb ik aan de verzekering doorgegeven en 6500 gulden uitgekeerd gekregen min 200 gulden eigen risico. Het gevolg van dit ongeval door eigen schuld was dat ik enkele treden achteruit ging en dus meer premie moest betalen.
Omgerekend in de loop der jaren was dit ongeveer een schadepost van 1500 gulden. Toen ik dit vertelde aan de commandant kreeg ik te horen dat er ook een verzekering voor dergelijke ongevallen was voor vrijwilligers. Helaas toen bij mij niet bekend.
De gemeente heeft toen via deze verzekering alsnog het bedrag aan mij uitbetaald. Helaas geen rekening houdend met het feit dat de premies in die jaren elk jaar met een procent of tien stegen. Voor mij is dit achteraf alsnog een schadepost gebleken van ongeveer 1000 gulden.
Voordeel voor de rest van de brandweer was dat er daarna een voorlichtingsavond kwam voor alle vrijwilligers over de verzekeringen geldend voor hen en door de brandweer via de gemeente afgesloten.